Το ζητούμενο όμως είναι να ξεπερασθεί το αδιέξοδο με τις λιγότερες δυνατές συνέπειες και πάντως χωρίς να ανατραπεί η πορεία διάσωσης, που τόσο πολύ έχει ταλαιπωρήσει τους πολίτες.
Μέσα σε αυτό το θολό τοπίο, ένας άνθρωπος, ο Γιάννης Στουρνάρας, δέχεται τα πυρά εχθρών και άσπονδων φίλων του, όχι με αφορμή ενδεχομένως και ατυχείς εκφράσεις του, αλλά διότι προσπαθούν να του φορτώσουν αμαρτίες που δεν έχει, λες και αυτός φταίει για ό,τι συμβαίνει στον τόπο. Είναι προφανές ότι ο υπουργός Οικονομικών δεν υλοποιεί μια δική του πολιτική, καθώς τα περιθώρια είναι συγκεκριμένα και γνωστά σε όλους. Μέχρι στιγμής ο κ. Στουρνάρας έχει αποδείξει ότι μέσα σε αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο για τη χώρα κάνει με επάρκεια και επαγγελματισμό τη δουλειά του και φέρνει αποτελέσματα που μπορεί να αποδειχθούν σωτήρια για το παρόν και το μέλλον.
Κάποιοι πολιτικάντηδες από τον χώρο της συμπολίτευσης και ορισμένοι (-ες) που τρέφουν τρελά όνειρα για τα δικά τους αδιέξοδα έχουν από καιρό στοχοποιήσει τον υπουργό Οικονομικών, καθώς θεωρούν ότι είναι ο ευάλωτος κρίκος της κυβερνητικής αλυσίδας. Η σκοπιμότητα και η ιδιοτέλεια περισσότερο από προφανείς προδίδουν τους μύχιους πόθους τους, καθώς ξέρουν ότι αν καταφέρουν αποφασιστικό πλήγμα στον Στουρνάρα ενδεχομένως η... τύχη να τους ξαναδώσει μια δεύτερη ευκαιρία για ρεβάνς. Το... δράμα όλων αυτών είναι εν πολλοίς κατανοητό, καθώς ο συμβιβασμός με την πραγματικότητα είναι ενίοτε αργός και βασανιστικός. Αυτό που προκαλεί απορίες είναι ότι και ορισμένοι σοβαροί συνομιλητές του πρωθυπουργού ενδίδουν από κεκτημένη ταχύτητα σε αυτήν τη λογική της «Ιφιγένειας» για τον υπουργό Οικονομικών και αφήνουν να σέρνονται φήμες και μισόλογα.
Αν το πρόβληματης χώρας ήταν ο Στουρνάρας, η λύση θα ήταν τόσο, μα τόσο εύκολη που δεν θα χρειαζόταν περισπούδαστες αναλύσεις. Δυστυχώς, η ουσία είναι η κυβερνητική σταθερότητα που διακυβεύεται στην πιο κρίσιμη στιγμή και όσοι κάνουν πως δεν το αντιλαμβάνονται προσφέρουν κακές υπηρεσίες στη χώρα και στον εαυτό τους.