Η αλήθεια ειναι ότι εάν η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ πρόσεχε τόσο πολύ τα κρίσιμα θεματα διακυβέρνησης, όσο προσέχει τις κινήσεις του ΣΥΡΙΖΑ ίσως να μην είχαμε πολλα από τα δυσάρεστα και ευτράπελα που ταλαιπωρούν τους πολίτες καθημερινά.Το καινούργιο κοσκινάκι της συγκυβερνησης ειναι η αλλαγή θέσης του ΣΥΡΙΖΑ στο θεμα της διαπραγμάτευσης τους χρέους. Άλλαξε η θέση του ΣΥΡΙΖΑ στο συγκεκριμένο θεμα; Φαίνεται ότι όντως μετατοπίστηκε απο μια σκληρή στάση σε μια πιο ευέλικτη αντιμετώπιση του προβλήματος, ώστε να μην καταστεί αναπόφευκτη η μετωπική σύγκρουση με τους ευρωπαίους εταίρους. Και ότι αναζητείται μια φόρμουλα ώστε να καταστεί απο τώρα σαφές ότι μια κυβερνηση ΣΥΡΙΖΑ ειναι έτοιμη να διαπραγματευτεί και να δεχθεί ενδιάμεσες λύσεις για το πρόβλημα. Το ερώτημα ειναι εάν ορθά δείχνει απο τώρα διάθεση συμβιβασμών. Πιθανόν δεν ειναι η καταλληλότερη τακτική αυτή, γιατί δείχνεις έτοιμος για υποχωρήσεις, λέει η μια άποψη. Ίσως όμως και να επιβάλλεται απο τα πράγματα ώστε να μην καλλιεργείται κλιμα κινδυνολογίας, είναι ο αντίλογος.
Σε κάθε περίπτωση όμως η απόφαση και η διάθεση για διαπραγμάτευση του χρέους ειναι δεδομένη. Και δεν αμφισβητείται. Και στο κάτω κάτω εάν μια κυβερνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν το πράξει τότε ειναι σαφές ότι ειδικά αυτή η κυβερνηση δεν θα μπορεί να σταθεί ούτε λεπτό.
Αυτή ειναι πάντως μια συζήτηση και μια κριτική, που μπορεί να γίνει προς τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ειναι όμως αλλο αυτο κι αλλο εκείνο που ισχυρίζεται η συγκυβέρνηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υιοθετεί τη δική της στάση, ότι εχει μετατοπισθεί στη δική της γραμμή και ότι δεν λέει τίποτα περισσότερο απο αυτο που ειναι διατεθειμένη να δωσει η γερμανική πλευρά.
Ανάμεσα στην δεδομένη θέση του ΣΥΡΙΖΑ και στην συγκυβέρνηση υπαρχει και θεμελιώδης διαφορά: οτι ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρει αναγκαία τη μείωση του χρέους γιατί δεν ειναι βιώσιμο, ενώ η συγκυβέρνηση θεωρει το χρεος βιώσιμο. Άρα, απο τη στιγμή που θεωρει το χρεος βιώσιμο γιατί και τι να διαπραγματευτεί; Θα περιμένει απλά εάν και όποτε το Βερολίνο κρίνει χρήσιμη μια όποια ελαφρυνση, να γίνει αυτή η ελάφρυνση. Ακόμη και στον ΟΗΕ οταν συζητήθηκε και εγκρίθηκε ψήφισμα συμπαράστασης στην Αργεντινή και τις υπερχρεωμένες χώρες, η Ελλαδα, με επιλογη της συγκυβερνησης, απουσίαζε. Δεν ειναι δηλαδή κάποια διαφορά στην τακτική και τις επιδιώξεις μιας διαπραγμάτευσης. Ειναι η βασική διάφορα οτι η συγκυβέρνηση δεν ζητά καν διαπραγμάτευση. Για αυτο άλλωστε, μόλις κέρδισε ο Σαμαράς τις εκλογές το 2012, ξέχασε απο το ιδιο βράδυ τη λέξη διαπραγμάτευση, παρότι κι εκείνος και ο Βενιζέλος είχαν υποσχεθεί προεκλογικά επαναδιαπραγμάτευση του χρέους.
Για αυτο επισης ουδέποτε έγινε οποιαδήποτε διαπραγμάτευση για το χρεος ή για οτιδήποτε σχετικό με την τρόικα και τους εταίρους. Ουδέποτε στα πέντε χρόνια της κρίσης. Η συμφωνία του Οκτωβρίου του 2011, που οδήγησε στο λεγόμενο PSI ήταν μια συμφωνία που υπαγορεύτηκε απο τους εταίρους για να ολοκληρωθεί η μετατροπή του ιδιωτικού χρέους σε κρατικό - και να μην μπορούμε τώρα να πιέσουμε πολυ για πραγματικό κούρεμα - και να πληρώσουν το κόστος κυρίως οι εσωτερικοί παράγοντες - ελληνικές τράπεζες, ελληνικά ταμεία, ομολογιούχοι κλπ.
Το ερώτημα είναι ένα: θα υπάρξει μια κυβερνηση να κάνει μια διαπραγμάτευση επιτέλους, έστω και με διάθεση εξεύρεσης μιας συμβιβαστικής λύσης ή μια κυβερνηση που θα περιμένει απλά τα ψίχουλα του Βερολίνου; Θα υπάρξει μια κυβερνηση που θα αναζητήσει διεθνώς συμμαχίες και θα προκαλέσει συζητήσεις και αναταράξεις στη γερμανική Ευρώπη και ο,τι καταφέρει ή μια κυβερνηση που θα συνεχίσει να συμφωνεί με την Μέρκελ οτι πάμε καλά και δεν χρειάζεται καμια παρέμβαση στο χρεος; Μια κυβερνηση που θα πει έστω και ενα "δεν παει αλλο ρε παιδιά"η μια κυβερνηση εθισμένη στο "ευχαριστώ"και στο "ο,τι έχετε ευχαρίστηση";
Αλλά ειναι τουλαχιστον υποκρισία να κατηγορεί ο άφωνος όποιον ψιθυρίζει κάτι γιατί το ψιθυρίζει και δε το φωνάζει... Και σουρεαλιστικό να κατακρίνουν τον ΣΥΡΙΖΑ για υπαναχώρηση όσοι επιδίδονται για χρόνια σε πραγματικές... ζεϊμπεκιές!Πηγή: ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ