Ο δημόσιος λόγος, για να βοηθάει πραγματικά τη χώρα, πρέπει να αποφεύγει σταθερά δύο πράγματα: τη συνεχή και αδιάκοπη «καταστροφολογία» και τα πρώιμα, αβαθή και επικοινωνιακής σκοπιμότητας «σενάρια επιτυχίας». Ούτε το ένα ισχύει ούτε το άλλο.
Για παράδειγμα, η χώρα έχει κάνει μια τεράστια δημοσιονομική προσαρμογή (έστω και με λανθασμένο τρόπο) μειώνοντας τόσο το εσωτερικό έλλειμμα όσο και το εξωτερικό, του ισοζυγίου πληρωμών. Αυτό είναι αναμφισβήτητα ένα κέρδος, για να πάμε παρακάτω. Από την άλλη όμως, η πραγματική οικονομία «στενάζει» υποχρηματοδοτούμενη, υπάρχουν φαινόμενα υποεπένδυσης, η ανεργία είναι στα ύψη, η φορολογία παράλογη κ.λπ. Η κρίση δεν πέρασε, αλλά δεν πέσαμε στον «γκρεμό» παρότι ως χώρα «αγκομαχούμε» ακόμα. Σ'αυτό το πλαίσιο και με αφορμή το προσχέδιο προϋπολογισμού που κατέθεσε η κυβέρνηση, μπορούμε να κάνουμε ορισμένες κεντρικές παρατηρήσεις. Κατ'αρχάς, είναι προφανές ότι χρειάζονται περισσότερα άμεσα μέτρα ανακούφισης των πολιτών. Το ίδιο και για την ενίσχυση της οικονομίας.
Η πρόβλεψη για ανάπτυξη της τάξης του 2,9% του ΑΕΠ, ύστερα από πέντε συνεχή χρόνια μεγάλης ύφεσης, και περί μείωσης της ανεργίας κατά... 7 ποσοστιαίες μονάδες είναι «υπεραισιόδοξη», για να το πούμε κομψά... Δεν προκύπτει από πουθενά. Ιδίως όταν η ανάπτυξη στην Ευρωζώνη το 2015 προβλέπεται ότι δεν θα ξεπεράσει το 1,5%! Οταν περικόπτονται 400 εκατ. από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, που έχουν εκτός των άλλων και υψηλό πολλαπλασιαστικό συντελεστή για τις ιδιωτικές επενδύσεις. Και όταν θέλεις πρωτογενές πλεόνασμα 2,9 του ΑΕΠ, που σημαίνει να μαζέψεις 5.423 εκατ. ευρώ από την αγορά!
Αρα, με αυτό το «μοντέλο» είναι αναγκαστική η μεγαλύτερη φορολόγηση (με μικρές φοροελαφρύνσεις) και η περικοπή δημοσίων κοινωνικών δαπανών (υγεία, παιδεία, κοινωνική ασφάλιση κ.λπ.).
Αυτό το «μοντέλο» αμφισβητείται πλέον. Και στην Ευρώπη (Γαλλία, Ιταλία), και διεθνώς, καθώς «μπλοκάρει» την ανάπτυξη, που δεν μπορεί να «πάρει μπρος» χωρίς «δημοσιονομική χαλάρωση». Οντως, όπως ευφυώς εγγράφεται, οι μόνοι στην Ευρώπη που θα έχουν του χρόνου ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς θα είναι η Γερμανία και η... Ελλάδα!
panpan@pegasus.gr
Πηγή: ΕΘΝΟΣ
Για παράδειγμα, η χώρα έχει κάνει μια τεράστια δημοσιονομική προσαρμογή (έστω και με λανθασμένο τρόπο) μειώνοντας τόσο το εσωτερικό έλλειμμα όσο και το εξωτερικό, του ισοζυγίου πληρωμών. Αυτό είναι αναμφισβήτητα ένα κέρδος, για να πάμε παρακάτω. Από την άλλη όμως, η πραγματική οικονομία «στενάζει» υποχρηματοδοτούμενη, υπάρχουν φαινόμενα υποεπένδυσης, η ανεργία είναι στα ύψη, η φορολογία παράλογη κ.λπ. Η κρίση δεν πέρασε, αλλά δεν πέσαμε στον «γκρεμό» παρότι ως χώρα «αγκομαχούμε» ακόμα. Σ'αυτό το πλαίσιο και με αφορμή το προσχέδιο προϋπολογισμού που κατέθεσε η κυβέρνηση, μπορούμε να κάνουμε ορισμένες κεντρικές παρατηρήσεις. Κατ'αρχάς, είναι προφανές ότι χρειάζονται περισσότερα άμεσα μέτρα ανακούφισης των πολιτών. Το ίδιο και για την ενίσχυση της οικονομίας.
Η πρόβλεψη για ανάπτυξη της τάξης του 2,9% του ΑΕΠ, ύστερα από πέντε συνεχή χρόνια μεγάλης ύφεσης, και περί μείωσης της ανεργίας κατά... 7 ποσοστιαίες μονάδες είναι «υπεραισιόδοξη», για να το πούμε κομψά... Δεν προκύπτει από πουθενά. Ιδίως όταν η ανάπτυξη στην Ευρωζώνη το 2015 προβλέπεται ότι δεν θα ξεπεράσει το 1,5%! Οταν περικόπτονται 400 εκατ. από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, που έχουν εκτός των άλλων και υψηλό πολλαπλασιαστικό συντελεστή για τις ιδιωτικές επενδύσεις. Και όταν θέλεις πρωτογενές πλεόνασμα 2,9 του ΑΕΠ, που σημαίνει να μαζέψεις 5.423 εκατ. ευρώ από την αγορά!
Αρα, με αυτό το «μοντέλο» είναι αναγκαστική η μεγαλύτερη φορολόγηση (με μικρές φοροελαφρύνσεις) και η περικοπή δημοσίων κοινωνικών δαπανών (υγεία, παιδεία, κοινωνική ασφάλιση κ.λπ.).
Αυτό το «μοντέλο» αμφισβητείται πλέον. Και στην Ευρώπη (Γαλλία, Ιταλία), και διεθνώς, καθώς «μπλοκάρει» την ανάπτυξη, που δεν μπορεί να «πάρει μπρος» χωρίς «δημοσιονομική χαλάρωση». Οντως, όπως ευφυώς εγγράφεται, οι μόνοι στην Ευρώπη που θα έχουν του χρόνου ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς θα είναι η Γερμανία και η... Ελλάδα!
panpan@pegasus.gr
Πηγή: ΕΘΝΟΣ