Η συζήτηση για τον χώρο του δημοκρατικού Σοσιαλισμού (ή περί Κεντροαριστεράς) είναι λογικό να επανέρχεται μετά τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, ιδίως μάλιστα όταν για το ΠΑΣΟΚ συνεχίζεται η μεγάλη πτώση, η ΔΗΜΑΡ υπέστη εκλογική συντριβή και η «νέα
άφιξη», το Ποτάμι, έχει στοιχεία κόμματος προσέλκυσης ψήφων, ειδικής συγκυρίας, τουλάχιστον μέχρι αποδείξεως του εναντίον...
Το πρώτο ζητούμενο μιας τέτοιας συζήτησης είναι γιατί έχει συρρικνωθεί ο κοινωνικός χώρος που πολιτικά έβλεπε την εκπροσώπησή του στην ευρύτερη Κεντροαριστερά. Οι λόγοι είναι γνωστοί και έχουν επανειλημμένα διατυπωθεί. Αρα το πρώτο ζητούμενο είναι η κοινωνική ανασύνθεση του χώρου που προϋποθέτει σαφές κοινωνικό στίγμα και θέσεις, σε αντιπαράθεση με τον νεο-φιλελευθερισμό.
Αυτό σημαίνει και πολιτικό αυτοκαθορισμό. Δεν μπορεί να μιλάει μόνο περί αρχών και αξιών, χωρίς να αντιτίθεται στις εφαρμοζόμενες συντηρητικές πολιτικές ή ακόμα χειρότερα να γίνεται συμμέτοχος ή απολογητής τους.
Το θέμα δεν είναι αν θα μαζευτούν όλοι μαζί (αυτό είναι χρήσιμο), αλλά τι θα πουν για να ανασυγκροτήσουν σε νέες βάσεις τον «λαό της Κεντροαριστεράς». Υπό αυτήν την έννοια ο τρόπος και η μέθοδος ανασυγκρότησης είναι σοβαρό θέμα.
Το δεύτερο ζητούμενο είναι εάν υπάρχει αυτός ο προοδευτικός «ενδιάμεσος πολιτικός χώρος», όταν η πόλωση (κοινωνική και πολιτική) κινείται σε μια κατεύθυνση ενός πολυσυλλεκτικού διπολισμού. Μια πρώτη απάντηση είναι ότι, παρά τη συρρίκνωσή του και τη σύγχυση που επικρατεί, υπάρχει. Και μια δεύτερη απάντηση είναι ότι με βάση τη μεγάλη κοινωνικο-πολιτική ρευστότητα όλου του πολιτικού συστήματος, εάν ο «χώρος» αυτός βρει σαφές προοδευτικό κοινωνικό και πολιτικό στίγμα, μεσοπρόθεσμα θα ανακάμψει. Είναι χαρακτηριστική η πλειοψηφική αντοχή του, τόσο σε επαγγελματικούς χώρους όσο και στην αυτοδιοίκηση. Προηγούνται η αυτόνομη ανασυγκρότηση και ο αυτοπροσδιορισμός και έπονται οι κυβερνητικές συνεργασίες.
Μια ενδεχόμενη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ ούτε μπορεί να προεξοφλείται ούτε να αποτελεί απαγορευτικό ταμπού. Είναι θέμα προγραμματικής συμφωνίας. Εξάλλου, ο «χώρος» ούτε ως «ανάχωμα» του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να λειτουργεί, ούτε ως «σύμβουλος ρεαλισμού»...
panpan@pegasus.gr
Πηγή: ΕΘΝΟΣ
άφιξη», το Ποτάμι, έχει στοιχεία κόμματος προσέλκυσης ψήφων, ειδικής συγκυρίας, τουλάχιστον μέχρι αποδείξεως του εναντίον...
Το πρώτο ζητούμενο μιας τέτοιας συζήτησης είναι γιατί έχει συρρικνωθεί ο κοινωνικός χώρος που πολιτικά έβλεπε την εκπροσώπησή του στην ευρύτερη Κεντροαριστερά. Οι λόγοι είναι γνωστοί και έχουν επανειλημμένα διατυπωθεί. Αρα το πρώτο ζητούμενο είναι η κοινωνική ανασύνθεση του χώρου που προϋποθέτει σαφές κοινωνικό στίγμα και θέσεις, σε αντιπαράθεση με τον νεο-φιλελευθερισμό.
Αυτό σημαίνει και πολιτικό αυτοκαθορισμό. Δεν μπορεί να μιλάει μόνο περί αρχών και αξιών, χωρίς να αντιτίθεται στις εφαρμοζόμενες συντηρητικές πολιτικές ή ακόμα χειρότερα να γίνεται συμμέτοχος ή απολογητής τους.
Το θέμα δεν είναι αν θα μαζευτούν όλοι μαζί (αυτό είναι χρήσιμο), αλλά τι θα πουν για να ανασυγκροτήσουν σε νέες βάσεις τον «λαό της Κεντροαριστεράς». Υπό αυτήν την έννοια ο τρόπος και η μέθοδος ανασυγκρότησης είναι σοβαρό θέμα.
Το δεύτερο ζητούμενο είναι εάν υπάρχει αυτός ο προοδευτικός «ενδιάμεσος πολιτικός χώρος», όταν η πόλωση (κοινωνική και πολιτική) κινείται σε μια κατεύθυνση ενός πολυσυλλεκτικού διπολισμού. Μια πρώτη απάντηση είναι ότι, παρά τη συρρίκνωσή του και τη σύγχυση που επικρατεί, υπάρχει. Και μια δεύτερη απάντηση είναι ότι με βάση τη μεγάλη κοινωνικο-πολιτική ρευστότητα όλου του πολιτικού συστήματος, εάν ο «χώρος» αυτός βρει σαφές προοδευτικό κοινωνικό και πολιτικό στίγμα, μεσοπρόθεσμα θα ανακάμψει. Είναι χαρακτηριστική η πλειοψηφική αντοχή του, τόσο σε επαγγελματικούς χώρους όσο και στην αυτοδιοίκηση. Προηγούνται η αυτόνομη ανασυγκρότηση και ο αυτοπροσδιορισμός και έπονται οι κυβερνητικές συνεργασίες.
Μια ενδεχόμενη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ ούτε μπορεί να προεξοφλείται ούτε να αποτελεί απαγορευτικό ταμπού. Είναι θέμα προγραμματικής συμφωνίας. Εξάλλου, ο «χώρος» ούτε ως «ανάχωμα» του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να λειτουργεί, ούτε ως «σύμβουλος ρεαλισμού»...
panpan@pegasus.gr
Πηγή: ΕΘΝΟΣ