Προτείνω την κατάργηση των εκλογών. Ετσι κι αλλιώς, όσες εκλογές κι αν γίνουν, ό,τι αποτέλεσμα και να φέρουν, τελικώς τις κερδίζει ο κ. Σημίτης.Θα επρόκειτογια θαύμα της φύσης αν δεν επρόκειτο για θαύμα του συστήματος. Ο καπιταλισμός ήδη απ’ τη δεκαετία του ’90 διά του «εκσυγχρονισμού», όστις συνενώνει συντηρητικούςκαι σοσιαλδημοκράτεςστην ίδια νεοφιλελεύθερηπολιτική, αποφάσισε ότι δεν χρειάζεται πλέον την αστική δημοκρατία, εκτός κι αν η δημοκρατία αυτή ρυθμισθεί έτσι ώστε να εκλέγει πάνταέναν Σημίτη.
Αυτό δεν συμβαίνει μόνον στην Ελλάδα, αλλά σε όλη την Ευρώπη. Σρέντερ - Μέρκελ. Σαρκοζί - Ολάν. Τόνυ Μπλαίρ - Κάμερον. Μπερλουσκόνι - Ρίτσι.Θαπατέρο - Ραχόι και πάει λέγοντας...Το ίδιο κι εδώ. Μπορεί ο κ. Σημίτηςνα λέγεται κάθε φορά Παπαδήμος, Στουρνάρας, Χαρδούβελης, αλλά αυτόςκυβερνάει. Δεν πάει να γίνονται εκλογές, αυτότο ολοκληρωτικό και συνεπώς ακροδεξιό πολιτικό νεόπλασμακατατρύχει όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση (και την Ελλάδα) όχι ως αποτέλεσμα τυχαιότητος αλλά ωςκατασκεύασμαεκ προμελέτης. Η αστική τάξη διεθνώς δεν χρειάζεται πλέον τις αστικές δημοκρατίες,χρειάζεται απλώς τους τύπους τους,ολίγον απ’ τους θεσμούς τουςκαι κάτι απ’ τις τελετουργίες τουςγια να διαστρέψειό,τι φιλολαϊκόαπέμεινε από την ουσία τους. Σήμερα στην Ελλάδα κυβερνά το δεύτεροκαι το τέταρτοκόμμα, ενώ σιγά-σιγά οι εκλογές εκφυλίζονταισε ένα πρόσχηματου ίδιου κομφορμισμού: ό,τι και να λέει το αποτέλεσμα, να κυβερνά ο «εκσυγχρονισμός» (δηλαδή να εφαρμόζεται ο πιο άγριος νεοφιλελευθερισμός) μέσα από συμμαχίες κομμάτων, αδιανόητες μόλις στο πρόσφατο παρελθόν. Αν πριν από λίγα χρόνια έλεγες σε έναν δεξιό ότι ψηφίζοντας Σαμαράθα τον κυβερνά ο κ. Σημίτης, θα σε θεωρούσε τρελόν.Οταν μιλάμεγια τον «πειρασμό» της Γερμανίας να εκγερμανίσει την Ενωση, θα πρέπει ταυτοχρόνως να μιλάμε και για τον πειρασμότης αστικής τάξης να αποδομήσει την αστική δημοκρατία. Στα καθ’ ημάς, η κατάλυση του Συντάγματος, η υποβάθμιση του Κοινοβουλίου και η αυταρχική διακυβέρνηση αποτελούν αψευδείς μάρτυρες αυτού του φαινομένου.Ο αχταρμάς (τραγικός) αυτού του ανασχηματισμούκαταδεικνύει περισσότερο από κάθε άλλη φορά την επικράτηση του εκφυλισμού της πολιτικής και των ιδεολογιών σε ένα χρηστικόεργαλείοπροκειμένου να ολοκληρωθεί η μετάλλαξητης (κάθε) χώρας σε υπάκουη σκλάβατων τραστ και των τραπεζών.Ποιαλαϊκή δεξιά, ποιαακροδεξιά, ποιοΒενιζελικό έστω ΠΑΣΟΚ, ποιασοσιαλδημοκρατία , όλα ένας βολικός χυλόςπου χθες τον έλεγαν Γεωργιάδη και σήμερα Βορίδη. Σ’ αυτόν τον χυλό μπορεί να μπει αύριο η ΔΗΜΑΡ όπως βγήκε χθες, ή το ΛΑΟΣ. Μπορεί να συνυπάρχει η κυρία Βούλτεψημε όσους έπτυε χθες και πιθανόν να ξαναπτύει αύριο, πλην όμως όλα αυτά είναι λεπτομέρειες - άλλωστε το 90% των Υπουργώνπου μετέχουν σ’ αυτήν την κυβέρνηση έχουν κατά καιρούς αλληλοβρισθεί για ποικίλους λόγους που υπερβαίνουν κατά τον αριθμό τη βιοποικιλότητα του Πηλίου.Το θέμα λοιπόνδεν είναι μόνον πως ό,τι και να γίνει εν τέλει κυβερνά ο κ. Σημίτης, αλλά και ότι η κάθε φορά μεταμόρφωσή του είναι χειρότερητης προηγούμενης. Κατ’ αρχήν στην κορυφή: ο κ. Σημίτης (δηλαδή ο μονεταριστικός εκσυγχρονισμός και ο πιο ακροδεξιός νεοφιλελευθερισμός) κυβέρνησε ως Καραμανλής, ως Γιωργάκης, ως Παπαδήμοςκαι ως Σαμαράςυπό τη μορφήν του κ. Αλογοσκούφη, του κ. Παπακωνσταντίνου, του κ. Βενιζέλου, του κ. Στουρνάρακαι τώρα του κ. Χαρδούβελη.Απ’ όσα πολλάεγράφησαν για τον άνδρα προκύπτει αποτυχημένος στις προβλέψεις του (έβλεπε ανάκαμψη απ’ το 2011), αποτυχημένος (δηλαδή πολύ αποτελεσματικός) θιασώτης του κουρέματος των ομολόγων που αλάλιασαν τα ασφαλιστικά ταμεία (άτινα ο ίδιος τώρα καλείται να αποτελειώσει). Σύμβουλος της Γιούρομπανκπου μπάταρε δυο φορές (με τον κ. Λάτσηόμως να επωφελείται επίσης δυο φορές: με μετοχές της Εθνικής και με φιλέτα τύπου «Ελληνικού»). Προσέτι, επειδή ο άνθρωποςέγραφε (στην «Καθημερινή») ότι η αναδιάρθρωση του χρέους είναι κακή επιλογή, καλείται τώρα να... επαναδιαπραγματευθεί το χρέος. Εδώ πλέον ο εκφυλισμός τού κυβερνάνφθάνει σε κωμικά και γκροτέσκ επίπεδα. Ενας...δικός μας άνθρωπος, διότι επί χρόνια πληρώνεται απ’ τα δικά μας λεφτά, τους φόρους μας, ο κ. Γκίκας Χαρδούβελης καλείται να φέρει εις πέρας το τέλος μας.Το τέλοςαυτό έχει ήδη προδιαγραφεί απ’ τα πρώτα μνημόνια, απ’ τις προβλέψεις του Μεσοπρόθεσμου (τους εφαρμοστικούς νόμους που ελήφθησαν και έπονται) όπως κι απ’ όσα προβλέπονται στην πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ, η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα κατόπιν εορτής ή μάλλον κατόπιν εκλογών. Τι πιο χυδαίοκι όμως, τι πιο συνηθισμένο;Εναπρέπει να αναγνωρίσουμε στον κ. Σαμαρά: ότι επιτέλους πέτυχε το πιο ολιγομελέςκι ευέλικτοΥπουργικό Συμβούλιο απ’ τη μεταπολίτευση: τον εξής έναν, τον κ. Σημίτη. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα μονομελές Υπουργικό Συμβούλιο, με τον κ. Σημίτη σε πέντε-έξι παραλλαγές συν πέντε-έξι ακόμα πρόσωπαβγαλμένααπ’ τον χώρο της τηλεοπτικής κυρίως προπαγάνδας, μάλιστα της πιο αμετροεπούςκαι της πιο φθηνιάρικης. Πρόκειται για τονεκφυλισμό του εκφυλισμού. Διότι, αν η αστική τάξη έχει επιλέξει πλέον ένα εκφυλισμένο άμα τε κι εκφυλιστικό μοντέλο διακυβέρνησης, αυτό το μοντέλο από χρήση σε χρήσηεκφυλίζεται και το ίδιο.Κάθε υβρίδιοδεξιού - σοσιαλδημοκρατικού νεοφιλελευθερισμού είναι χειρότεροαπ’ το προηγούμενο. Δεν αντέχει την εντροπία του, ούτε την ύβριν που περιέχει. Για αυτό και η ρητορική που τα επικαλύπτει όλα αυτά γίνεται όλο και πιο κούφια. Χθες, επί παραδείγματι, ο κ. Σαμαράς στην εναρκτήρια ομιλία του προς τα Σημιτοειδή του αναφερόταν σε έναν πλασματικό ανύπαρκτο κόσμο. Δεν θα μπορούσε να κάνει αλλιώς. Είναι υποχρεωμένος πλέον να λέει ψέματα.Τι να πει; αυτά που λέει η έκθεση του ΔΝΤ; Οχι! Ο κ. Πρωθυπουργός, είτε ο ίδιος είτε διά στόματος Βενιζέλου, είναι υποχρεωμένος να πει και να λέει όλο και πιο πολλά ψέματα. Είναι υποχρεωμένος να σου πυροβολεί το μυαλό, διότι δεν μπορεί να κάνει αλλιώς μέσα στο πλαίσιο του ταξικού εμφυλίου πολέμου που έχει κηρύξει και διεξάγει...