Υπάρχουν τρεις μέθοδοι για να αξιολογείς τα πράγματα και να τα αντιμετωπίζεις αναλόγως στη συνέχεια. Η πρώτη, είναι η σωστή μέθοδος. Η δεύτερη, η λανθασμένη. Και η τρίτη, η ελληνική. Ας δούμε μερικά παραδείγματα.
Το 2009-10 η σωστή μέθοδος επέβαλε σε μια κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή και ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία να πάρει αμέσως μέτρα αντιμετώπισης του ξεχειλωμένου δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας. Η λανθασμένη επέβαλε να μην κάνει τίποτε - όπως άλλωστε δεν έκαναν και οι προηγούμενες. Και η ελληνική μέθοδος επέβαλε να βροντοφωνάζει σε όλο τον κόσμο ότι πάει για φαλιμέντο και ταυτόχρονα να καταθέτει προϋπολογισμό με... παροχές και να καταλήγει σε διεθνή οικονομικό έλεγχο για να πάρει δάνεια.
Αλλά και υπό καθεστώς επιτήρησης από τους δανειστές υπάρχουν άλλοι τρεις τρόποι αντίδρασης. Ο σωστός που λέει ότι πρέπει να εφαρμόσεις ταχύτατα και με αποφασιστικότητα όσα συμφώνησες με τους δανειστές για να βγεις από την επιτήρηση μια ώρα αρχύτερα. Ο λανθασμένος που λέει ότι δεν πρέπει να εφαρμόσεις τίποτε και άστους να κουρεύονται - το πολύ να αλλάξεις νόμισμα. Και ο ελληνικός που επέβαλε να λες ότι εφαρμόζεις τα πάντα, αλλά να μην εφαρμόζεις σχεδόν τίποτε, μετά να νομοθετείς τα πάντα, αλλά να υλοποιείς τα μισά και τελικά να τσακώνεται με τους επιτηρητές που εσύ έφερες, ενώ εν τω μεταξύ έχεις οδηγήσεις τον μισό πληθυσμό στον Καιάδα..
Αλλά και πάλι υπάρχουν τρεις μέθοδοι για να αναστρέψεις την κατάσταση. Η σωστή μέθοδος είναι να εφαρμόσεις, έστω καθυστερημένα, ένα έντιμο μεσοπρόθεσμο οικονομικό πρόγραμμα με στόχους και με κοινωνική δικαιοσύνη για να πληρώνουν οι έχοντες και να σε πιστέψουν οι πολίτες. Η λάθος είναι παριστάνεις τον επιτυχημένο έχοντας πλακώσει όσους έχεις του χεριού σου στους φόρους και στην ανεργία για το καλό τους. Και η ελληνική μέθοδος να λες ότι τώρα χρειάζεται ένα νέο πολιτικό κόμμα για να πάρει την κατάσταση στα χέρια του και να την αλλάξει .
Και σε αυτό όμως υπάρχουν τρεις μέθοδοι. Η σωστή μέθοδος είναι να σαρωθεί το παλιό πολιτικό προσωπικό και στη θέση του οι πολίτες να αναδείξουν με την ψήφο τους νέα και άφθαρτα πρόσωπα με γνώσεις, ήθος και ικανότητες, χωρίς διαπλοκές και διαθέσεις να σώζουν κυρίως τον εαυτό τους – και αυτό δεν χρειάζεται απαραίτητα και νέα πολιτικά κόμματα. Η λάθος μέθοδος είναι να περιμένεις ότι θα αντιμετωπίσουν την κατάσταση εκείνοι που τη δημιούργησαν και να τους ανανεώνεις τον χρόνο εξουσίας. Και η ελληνική μέθοδος, είναι οι... 58!
φωτο: Πολίτες που διαμαρτύρονται (Photo: Π. Τζάμαρος @fosphotos.com)