Γράφει στο ΕΘΝΟΣ οΛυκούργος Λιαρόπουλος*
Τετάρτη 26/2/14, μία όμορφη ημέρα σκέφθηκα να πάω για τον κλειδάριθμο στην Εφορία Αμαρουσίου. Ρώτησα τη φοροτεχνικό και μου είπε πως χρειάζομαι μόνο ταυτότητα. Μου φάνηκε πολύ εύκολο και την ξαναρώτησα.Είσαι σίγουρη; Πολύ απλό μου φαίνεται.
Αυτή επέμενε και εγώ σκέφτηκα «σιγά σιγά προοδεύουμε». Τι το ΄θελα!!!
Φτάνω στην Εφορία.
Ηταν χαλαρή μέρα, με λίγο κόσμο. Περίμενα λίγο στην ουρά, δεν μου συμβαίνει συχνά και, συνήθως, το διασκεδάζω. Βλέπω στο γκισέ το... σημείωμα «Για κλειδάριθμο, να έχετε ταυτότητα και ΦΩΤΟΤΥΠΙΑ ΑΥΤΗΣ». Ρωτάω έναν διπλανό «χρειάζεται και φωτοτυπία;».
«Εχετε αλλάξει ταυτότητα;» με ρωτάει. Δεν θυμόμουν πριν από πόσα χρόνια.
«Να πάτε έξω στο φωτοτυπείο, είναι κοντά» μου λέει. Για να μην περιμένω τσάμπα, τηλεφωνώ στη φοροτεχνικό μου, που με βεβαιώνει ότι «στην Κηφισιά δεν ζητούν φωτοτυπία».
Επειδή μου φάνηκε λίγο.. γελοίο, βλέπω «ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ» και μπαίνω.
Κάνω την ερώτηση... ανεμίζοντας και την ταυτότητα.
«Χρειάζεται και φωτοτυπία για κλειδάριθμο;;;».
«Μα εννοείται, είναι αυτονόητο», απαντάει, χαμογελώντας με... συγκατάβαση, «δεν είναι μακριά, απέναντι στον δρόμο» συμπληρώνει.
Σκέφτομαι ότι αν είναι τόσο αυτονόητο και αν εννοείται ότι δεν αρκεί η ταυτότητα, αλλά πρέπει να φέρω και «φωτοτυπία αυτής», πρέπει εγώ να είμαι ηλίθιος. Δεν είναι η πρώτη φορά που νιώθω έτσι σε δημόσια υπηρεσία.
«Δηλαδή εδώ δεν μπορείτε να κάνετε φωτοτυπία;» ρωτάω, ξεχνώντας σε ποια χώρα βρίσκομαι.
Ακολούθησαν τα γνωστά... γαλλικά, αφού επέμενε στο αυτονόητο με το πρόσθετο επιχείρημα ότι «ο Θεοχάρης δεν τους δίνει ούτε μελάνι ούτε χαρτί».
Μετά από 10 λεπτά «εξηγήσεων», έτοιμος να ρίξω λευκή πετσέτα, βρήκα μία υπάλληλο, που προφανώς δεν το έβρισκε τόσο... αυτονόητο. Μου έβγαλε (κρυφά, βεβαίως) μία φωτοτυπία και ξαναπήγα επάνω. Μισή ώρα μετά, με το χαρτί στο χέρι, αλλά και με τη φωτοτυπία της ταυτότητας, που ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ, έφυγα με τον κλειδάριθμο, αμφιβάλλοντας αν είμαι ηλίθιος, αλλά βέβαιος ότι με τέτοιους... διευθυντές Εφοριών, η Ελλάδα δεν έχει καμία ελπίδα, όσα πλεονάσματα και να βγάλει, κ. Θεοχάρη.
