Ποιο από τα δύο αλήθεια είναι το πιο... ασύμμετρο -επιεικώς- και παράδοξο έως κωμικοτραγικό; Ένας δημοσιογράφος να κάνει μια πολιτική κίνηση, μας αρέσει δεν μας αρέσει, ή ένας πολιτικός αρχηγός του 4% απ'την Ελλάδα να εμφανίζεται ως συνομιλητής -λόγω συγκυρίας- μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας στην παγκόσμιας διάστασης κρίση της Κριμαίας;
Άπαξ και οι συμπτώσεις έφεραν τον ίδιο τον Ευάγγελο Βενιζέλο σε μια θέση που οι συγκρίσεις μόνο μειδιάματα προκαλούν, θα έπρεπε αντίστοιχα να αναλογίζεται τι θα σκέφτονται για αυτόν... ο Πούτιν και ο Ομπάμα, όταν τυπικά και τυπικά εμφανίζεται ως εκπρόσωπος της Ευρώπης λόγω προεδρίας! Αν καταλάβαιναν ποιος είναι ακριβώς...
Ελπίζουμε ο όγκος της ευφυϊας που ασφυκτιά στον εγκέφαλό του να του έχει αφήσει περιθώρια και για λίγο αυτοσαρκασμό, που είναι προϋπόθεση για να κάνεις, χιούμορ έστω, με ατάκες για εκπομπές που θα γίνουν κόμμα. Αν ναι, δεν θα τον πειράξει φυσικά να πούμε για κάποιον που έκανε ένα κόμμα να μοιάζει με εκπομπή περιφερειακού καναλιού, και μάλιστα τύπου «one man show, one man fan club!». Κόμμα του ενός τηλεπαρουσιαστή και του ενός θεατή!
Αν διάφοροι, συνδικαλιστές, περίεργοι καθηγητές, εργατοπατέρες μηχανικοί, και αιώνιοι κρατικοδίαιτοι δικαιούνται να κάνουν ένα κόμμα, από πού κι ως πού ένας δημοσιογράφος (και μάλιστα πετυχημένος) είναι εξαρχής χειρότερος απ'αυτούς; Ας ασχοληθεί καλύτερα ο πολυπράγμων Ευάγγελος Βενιζέλος με τον Βλαδίμηρο και τον Μπαράκ που περιμένουν πώς και πώς τα φώτα του! Μια ζωή παρ'ολίγον «πρωταγωνιστής»...
ΥΓ. Ναι, μου την έδωσε γιατί μας προσέβαλε ως κλάδο
